ภาค 1 : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 133 / 133

ประโยค(ถอด) - ปฐมสมันตปาสาทิกาแปล ภาค ๑ หน้า ๑๓๐ กล่าวว่าด้วยทิพจักษุหลายว่า "โส เอ้า ฯลฯ ฯลฯ ฯลฯ ฯลฯ ฯลฯ ฯลฯ (เราได้อธิบายไปแล้ว) เพื่อญาณ (ความรู้) ในกุศลและอุปบติ (ของสัตว์ทั้งหลาย) มีคำอธิบายว่า

ในบทนี้กล่าวถึงการมีทิพจักษุที่สามารถรับรู้การเคลื่อนไหวและการเกิดของสัตว์ทั้งหลาย ว่าด้วยการบริการจิตและเหตุผลที่ทำให้พระมหาสตัณฑ์ไม่มีการบริการที่ผู้คนเห็นได้ การบริการที่ถูกต้องตามหลักธรรมเป็นสิ่งส

ประโยค(ตอน) - ปฐมสมันดาปสาทกเทปใน ภาค ๑ - หน้าที่ 311 แห่งพระวินัยนี้ ข้าพเจ้าจักรวณาไว้เฉพาะภาษีเท่านั้น [ อรรถาธิบายว่าพิชญักษณ์เป็นต้น ] บทว่า โส คือ โส อะ ว่า เรานั้น ในคำว่า " ทิพพพน " เป็นนี้

บทความนี้กล่าวถึงการอธิบายของพระวินัยที่เกี่ยวข้องกับญาณจักุซึ่งสัมพันธ์กับจักษุทิพย์ นอกจากนี้ยังเป็นการเจาะลึกถึงทิพย์ที่เป็นธรรมชาติที่ไม่สะดวกต่อการมองเห็น เมื่อต้องติดต่อกับสิ่งภายนอก ผู้อ่านจะได

ประโยค (ต่อ) - ปฐมสมันตาปฏิทิน ภาค ๑ - หน้าที่ 312 ( ความเห็นว่าขาดสุข) ผู้ใดย่อมเห็นเพียงความอุปติเหตุนี้นั่น ไม่เห็นความจริง (แห่งสัตว์ทั้งหลาย) ผู้้น่ย่อมเอามาถึงอิทธิฤทธิ์ความปรากฏขึ้นแห่งสัตว์ให

เนื้อหานี้พูดถึงความเห็นที่มองเห็นความจริง และความอุปติเหตุแห่งสัตว์ สำหรับผู้ที่สามารถมองเห็นทั้งสองอย่างนั้นจะสามารถล่วงเลยไปถึงภิกข์ได้ นอกจากนี้ยังพูดถึงอุปปิเลส 11 อย่างที่ทำให้จิตเศร้าหมอง ที่พร

ประโยค (1) ภาค ๑ - หน้า 316 [ ลำดับความเกิดขึ้นแห่งยามภูมิปัญญา ] กิ ลำดับความเกิดขึ้นแห่งยามนั้น มีดังต่อไปนี้ :- ( ภูกในพระศาสนีวึ) เจริญอโลกสัง มุ่งหน้าต่อรถเบื้อง ตำแล้ว ย่อมเห็นสัตว์นรงหลากหลาย ผ

บทความนี้อธิบายลำดับความเกิดขึ้นแห่งยามภูมิปัญญา โดยกล่าวถึงการเห็นสัตว์ที่ประสบทุกข์และความสุขตามกรรมที่ได้รับ รวมถึงการพิจารณาและวิเคราะห์ในเรื่องกรรมและภูมิปัญญาในพระศาสนา. มีการเสนอแนวความคิดที่เก

ประโยค (คี) - ปฐมสมันตปาฐกถาแปล ภาค ๑ หน้า 320 [ การกล่าวใส่ร้ายพระอริยเจ้าเป็นอโหสิทิฏฐิ] บทว่า มิฉฉาทิฏฐิว่า "มีความเห็นบาป" บทว่า มิฉฉาทิฏฐิคามสมาทานว่า ความว่า "ถือหลงใจใส่ ให้ ชนแต่หลงอธิษฐาน

เนื้อหานี้พูดถึงความเข้าใจเรื่องมิฉฉาทิฏฐิและกรรมนานาชนิดที่มีผลต่อจิตใจและชีวิตประจำวันของบุคคล ซึ่งมีการยกคำสอนจากพระพุทธเจ้ามาเป็นแนวทางในการปฏิบัติ รวมถึงข้อควรระวังเกี่ยวกับการกระทำและความเชื่อที

ประโยค(ค) - ปฐมสัมผัสนักทากาแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 321 สองบทรว่า กายสุด เทา ความว่า " เพราะสะอุาปานนอนกันซิ เสีย ( ขั้นที่ยังมีเลสเข้าไปครองอยู่ ) " บทว่า ปรมมรณะ ความว่า " แต่การถือเอาขันที่เกิดขึ้น

บทความนี้กล่าวถึงแนวคิดที่เกี่ยวข้องกับความขาดสูญแห่งชีวิตและการถือขันในสภาวะลำดับการละ การศึกษาความหมายของคำว่า 'อปาย', 'ทุคติ', 'วิบัติ', และ 'นิรวา' ซึ่งแสดงถึงสภาวะที่แตกต่างของชีวิตและความทุกข์ที

ประโยค(อ) - ปฐมสัมผัสปลาสภาพแปลก ภาค ๑ หน้าที่ 323 ปกปิดดูติเพและปฐมสิ ของสัตว์ทั้งหลาย ชื่อว่า อวิชชา คำที่เหลือ มีนัยดังกล่าวแหละนั่นแหละ ด้วยประการฉะนี้. ถว่าว่าด้วยพิพักษ์อุบ.

ประโยค (คง) - ปฐมสมุนไพาสักกานแปล ภาค ๑ หน้าที่ 324 ถาวว่าด้วยอาสาวะขญาญาณ จริงอยู่ ในถาวว่าด้วยทิพยจักขญาณนี้ มีความแปลกกันดังต่อไปนี้แหละ ในถาวว่าด้วยพุทธพจน์ข้างเจ้ากล่าวไว้แล้วว่า "เพราะทำลายกระเป

เนื้อหานี้เกี่ยวกับอาสาวะขญาณและการค้นคว้าเกี่ยวกับทิพยจักขญาณว่ามีความสำคัญอย่างไรในการทำความเข้าใจธรรมะ โดยมีการพูดถึงความเชื่อมโยงระหว่างจิตและอาสะเพื่อที่จะช่วยให้เห็นความสำคัญของความรู้ในเชิงลึกเ

ประโยค(คฑ) - ปฐมสมันดาปาสก้าแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 325 ว่า "ทุกข์นี้ประมาณเท่านั้น ไม่มีทุกข์ยิ่งไปกว่านี้" และเราได้รู้ คือ ทราบได้แก่แทงตลอดแล้ว ซึ่งนั้นทุกข์นั้นให้เกิด ตาม ความเป็นจริงด้วยการแทงตลอด

บทความนี้เน้นการเข้าใจธรรมะโดยเฉพาะเกี่ยวกับทุกข์และนิพพานตามคำสอนของพระพุทธเจ้าที่ท่านได้แสดงไว้เกี่ยวกับการหลุดพ้นจากทุกข์ โดยการพิจารณาถึงจริงและความเป็นจริงทั้งสองด้าน คือ ทุกข์และดี พระพุทธเจ้าได

ประโยค(ฉบับ) - ปฐมสัมมนาสำหรับแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 327 พระผู้มีพระภาคเจ้า เมื่อทรงพิจารณาถึงพระมหาจริยาวาส ของพระองค์ ก็ได้ทรงรู้แล้วว่า "พระมหธรรม อันเรืองอุบลแล้ว" สองว่า กต กรณี คงว่า คินม่า ๑๖ อ

ในบทนี้ พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ทรงพิจารณาถึงพระมหาจริยาวาสของพระองค์และทรงรู้ความจริงเกี่ยวกับกิจที่ได้ทำเสร็จแล้ว. พระองค์ได้กล่าวถึงความสำคัญของการกำหนดครู การละ และการอบรมให้เจริญ โดยใช้มรรค ๔ ในลังก

ประโยค - ปฐมสัมปทานป่าเกณฑ์ ภาค ๑ - หน้า 329 แล้ว ๑ ครั้ง เพราะวิชาชำน 3 คงพรรณนามานี้ และชาติโของ เรานั้นจึงเป็น อรϋยะ คือตั้งงาม บริสุทธิ์." องค์ พระผู้มิพระภากา เมื่อทรงแสดงอย่างนี้ ทรงประกาศ อดีตต

เนื้อหาเกี่ยวกับการแสดงธรรมของพระผู้มีพระภาคที่ประกาศถึงอดีต ปัจจุบัน และอนาคต โดยใช้ทิพย์อัญญาและวิชา 3 พระองค์ได้แสดงถึงความเจริญและความประเสริฐของพระพุทธญาณซึ่งเป็นจุดรวมในการชี้นำพระพรามณ์ สื่อถึง

ประโยค) - ปฐมสัมปทานสัททากาแปล ภาค ๑ - หน้า ที่ 330 เวภฏพรหมานมั่นได้ถือรู้สึกตัว ในคำว่า" เอว่า วุฏฐู วรรณโช พฤถุมโน" นี้มีอธิบายว่า "เมื่อพระผู้มีพระภาคเจ้า ผู้ทรงอนุเคราะห์แผ่โลก อะทะทรงอนุเคราะห์

บทความนี้นำเสนอเนื้อหาเกี่ยวกับพระโคดมซึ่งถือว่าเป็นผู้เจริญที่สุดในโลก เนื้อหามุ่งเน้นไปที่ความสำคัญของพระธรรมที่พระองค์ประกาศ โดยเฉพาะคำว่า 'ผู้เจริญที่สุด' ที่ถูกยกย่องและอธิบายตามประเพณีทางพุทธศาส

ปรโยค(ก) - ปฐมสัมผัสของนักทำแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 331 อธิกันตภพนี้ ย่อมปรากฏในอรรถ คือ ขยะ (ความสั้นไป) สุขะระ (ความดี) อธิษฐาน (อุโบสถ) และอัพภโนมะนะ (ความชมเชย) จริงอยู่ อธิกันตภพ ปรากฏในความสั้นไป ใน

บทความนี้กล่าวถึงอธิกันตภพซึ่งปรากฏในอรรถคำ เช่น ขยะ สุขะระ อธิษฐาน และอัพภโนมะนะ โดยยกตัวอย่างปรโยคที่แสดงความสั้น ความดี รูปงาน และความชมเชย พร้อมการวิเคราะห์ซึ่งย้ำถึงความสำคัญของอธิกันตภพในบริบทที

ประโยค - ปฐมสมันดาปาสากาแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 332 ด้วยอำนาจแห่งความเลื่อมใสและด้วยอำนาจแห่งความสรรเสริญ ด้วยลักษณะนี้ คือ:- "บัณฑิตผูู้ พึ่งการกล่าวชั่วๆ ไว้ (ในอรรถ ฯ อย่างเช่นนี้) คือ ในยะ ( ความกลั

บทนี้พูดถึงการเลื่อมใสและความสรรเสริญในพระธรรม โดยให้ความสำคัญกับอภิญญาและการแสดงออกถึงความรู้สึกในลักษณะต่างๆ ทั้งในด้านความกลัว ความโกรธ และความอัศจรรย์ การชมเชยพระธรรมเทนาปและการแสดงความเลื่อมใสในค

ประโยค(ตอน) - ปฐมสันตปาปทาศาสนาแปล ภาค ๑ หน้าที่ 333 [ ปาพนมีความดี ๑๘ อย่าง ] บัณฑิต พึงประกอบปาพนจ์ ด้วยเหตุทั้งหลายมีอย่างนี้ คือ:- พระดำรงของพระโคดมผู้เจริญ ชื่อว่านิพพานัก เพราะยังโทสะ ให้พินาศ

บทความนี้อธิบายถึงความดี 18 อย่างของปาพนในพระพุทธศาสนา โดยเจาะจงที่ความหมายและคุณประโยชน์ เช่น การทำลายโทสะ การบรรลุนิพพาน การสร้างศรัทธาและปัญญา รวมถึงการมีวาจาสุภาพ การไม่อวดอ้างและการมีความกรุณา บท

ประโยค(คง) - บุญสมันตปาสาทิกาแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 334 สองท่ว มคุคล อาจิวาจ่าย ความว่า พึงจับที่มือแล้วบอกว่า "นี้ทาง." บทว่า อนุสราณ ความว่า ในความมีมื้องค์ ๔ (คือ ) เพราะวันแรก ๑๔ คำในกาเฟปัก ๑ กลางค

เนื้อหาเกี่ยวกับการประกอบความอธิษฐาน และการเปิดเผยพระศาสนาที่มีความหมายลึกซึ้ง ซึ่งช่วยให้ผู้คนหาทางสวรรค์และนิพพาน ผ่านการทำความเข้าใจและการประพฤติปฏิบัติ โดยมีพระพุทธเจ้าเป็นผู้ชี้แนะแนวทางให้แก่ผู้

ประโยค(ค) - ปฐมสัมมนาเทคนิคแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 336 บรรจุวรรณ ผู้ทำให้แจ้งนิรโทษแล้ว และผู้ปฏิบัติอยู่ตามคำร่ำสอน มิได้คลไปในอบาย. ธรรมนัน โดยอรรถ ได้แก่ธรรมร่มและนิพพาน. สมจริงดังพระดำรัสที่พระพิมพ์พ

บทนี้กล่าวถึงธรรมที่มีความสำคัญตามคำสอนของพระพิมพ์พระภาคเจ้า เน้นถึงธรรมที่ไม่ต้องตกอยู่ในอบายและให้ความสำคัญกับนิพพานที่เป็นที่พึ่ง. เนื้อหาอธิบายความเข้าใจและการปฏิบัติตามธรรมอันดีที่มีความสำคัญต่อก

ประโยค (ตอน) - ปฐมสัมผัสดาบาสักทองแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 339 เราปิดประกอบแผ่นพวกนิรนามกัน : " อัคคะศัพท์ ย่อมปรากฏในอรรถคือเบื้องปลาย ในประโยคทั้งหลาย มีอา่ว่า " พึงแตะต้องปลายแห่งนิ้วมือบั้น ด้วยปลายแห่

เนื้อหานี้นำเสนอการอธิบายและการตีความคำและประโยคในฐานะของดาบาสักทอง รวมถึงการสื่อสารความหมายของคำต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับพระรัตนตรัย โดยมีการเน้นในด้านของความประเสริฐและการอนุญาตให้แบ่งสรรสิ่งที่มีคุณค

ประโยค(คง) - ปฐมสัมปทานคำแปล ภาค 1 - หน้าที่ 341 [ พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงรับการอยู่จำพรรษาเมืองเวริญชา ] หลาย ๆ ว่า อติวิลเส ตควา คู…

ในหน้า 341 ของหนังสือ 'ปฐมสัมปทานคำแปล' อธิบายถึงการที่พระผู้มีพระภาคเจ้าได้รับคำอาราธนาจากพราหมณ์ ขณะที่พระองค์ไม่มีการคัดค้านและทรงรับด้วยพระหฤทัย นอกจากนี้ยังพูดถึงความเคารพของลูกอาทะนะที่บำเพ็ญกาย

ประโยค(ตอน) - ปฐมสัมปณฑะจากท่าแปล ภาค ๑ หน้า ที่ 342 ๑๐ แล้วชูชื่นไว้บนเสื่อ เดินถอยหลังหันหน้าไปทาง (พระผู้มีพระภาคเจ้า) จนพ้นสันสนวิสัย ได้ถวายบังคมในที่พ้นสันสนวิสัยแล้ว หลักไป.